Հաճելի արտաքինով ու ազնվազարմ կեցվածքով այս անձնավորությունն առավել երիտասարդ տեսք ունի, քան վկայում են նրա փաստաթղթերը, թեև ծնվել է 90 տարի առաջ՝ 1923-ին՝ Կիպրոսում:
ՄԻՀՐԱՆ ԱՂԲԱԲՅԱՆԸ ճարտարագիտական սեյսմոլոգիայի (երկրաշարժագիտության) և սեյսմակայուն շինարարության բնագավառում աշխարհի խոշորագույն մասնագետներից մեկն է: ԱՄՆ-ում նա ղեկավարել է Կալիֆոռնիայի սեյսմակայունության գիտահետազոտական ինստիտուտը, այնուհետև վարել է հարավկալիֆոռնիական համալսարանի փոխնախագահի պաշտոնը:
Սպիտակի ազգավեր երկրաշարժը նրան պարտադրեց անհապաղ այցելել Հայաստան և մասնագիտական աջակցություն ցուցաբերել հայրենի մասնագետներին: Աշխարհի խոշորագույն գործընկերների հետ նա համակողմանիորեն վերլուծեց և ներկայացրեց աղետի հետևանքների վերացման առավել ընդունելի միջոցները մեր պայմաններում:
Այդ ամենի մասին մեր և սփյուռքահայ հանրությանը մանրամասն ներկայացվեց միայն 20 տարի անց, ամերիկահայ «Նոր կեանք» շաբաթաթերթի (2008 թ. դեկտեմբերի 7)՝ «Ինչ երկրաշարժ էր 1988 թ. դեկտեմբերի 7-ին» նրա հետ ունեցած հարցազրույցում, որն արտատպվեց բազմաթիվ այլ թերթերում:
Միհրան Աղբաբյանի պարբերական այցերն ավարտվեցին 1991 թ., երբ նրա և մի խումբ նվիրյալ ու արհեստավարժ անձանց (ՀՀ ԿԳՆ միջազգային վարչության պետ, պրոֆ. Ծովակ Ավագյան, Երևանի ճարտարագիտական համալսարանի նախկին ռեկտոր պրոֆ. Յուրի Սարգսյան և ամերիկահայ երիտասարդ գիտնական Արմեն Տեր-Կյուրեղյան) նախաձեռնությամբ ստեղծվեց Հայաստանի Ամերիկյան համալսարանը (ՀԱՀ), որը նա ղեկավարեց մինչև 1997-ը, այնուհետև դառնալով նրա պատվավոր նախագահը: Հայրենասիրական ակնառու գործունեության համար նա պարգևատրվել է «Մովսես Խորենացի» մեդալով և հայ եկեղեցու «Սուրբ Սահակ և Սուրբ Մեսրոպ» շքանշանով: 1988 թ. ընտրվել է Հայաստանի գիտությունների ազգային ակադեմիայի արտասահմանյան անդամ, իսկ 1994-ին՝ Երևանի պետհամալսարանի պատվավոր դոկտոր:
Աղբաբյանների գերդաստանում հայրենասիրական գործունեությամբ աչքի են ընկնում նաև մյուս անդամները: Միհրանի կրտսեր եղբայրը՝ Հրանտը, որը բազմակողմանիորեն զարգացած անձնավորություն է, 1965 թ., երբ համայն հայությունը հայրենիքում և սփյուռքահայ բոլոր գաղթօջախներում պատրաստվում էր նշելու Հայոց ցեղասպանության հիսնամյակը, նրա նախագծով կառուցվեց եղեռնին նվիրված հոյակերտ հուշարձան Լոս Անջելեսի հարակից Մոնթեբելլո քաղաքում, որտեղ ամեն տարի Ապրիլի 24-ը ցայսօր պարտադիր կարգով նշում են և՛ գաղթօջախի, և՛ տեղական ու նահանգային իշխանության մարմինները: Այնուհետև՝ համահայկական մեկ այլ իրադարձություն՝ Կոմիտասի 100-ամյակին ընդառաջ Լոս Անջելեսում նա ստեղծեց «Կոմիտաս» քառաձայն երգչախումբը, և տարիներ շարունակ ԱՄՆ-ի, Կանադայի և Լատինական Ամերիկայի երկրների հայաշատ քաղաքներում բազմիցս հանդես եկավ կոմիտասյան և հայ հոգևոր երաժշտության համերգային ծրագրով:
Եղբայրներից հետ չի մնում նաև նրանց կրտսեր քույրը՝ Լյուսի Աղբաբյան-Հաբբարտը, որն իր երաժիշտ-մանկավարժի պրոֆեսիոնալ հմտություններով օգտակար է եղել Կալիֆոռնիայի և հատկապես Լոս Անջելեսի հայկական կրթօջախներին:
Իսկ տիկին Էլիզաբեթ Աղբաբյանը ոչ միայն թևութիկունք է կանգնել Միհրանին նրա ողջ գործունեության ընթացքում, այլև գործուն մասնակցություն է բերել ամերիկահայ գաղթօջախի և հայ համայնքի մշակութային բազմազան ձեռնարկներին, ինչի համար արժանացել է բազմապիսի պարգևների:
Սիրելի Միհրան Աղբաբյանին մաղթում ենք քաջառողջություն, արևշատություն և ամենայն բարիք՝ իր զավակների, թոռների և ծոռների հետ:
Արթուր ՆԱՎԱՍԱՐԴՅԱՆ